|
Wijnand
Blok
Als je jarenlang tot de beste gitaristen
van Nederland hebt behoord dan zijn er weinig solisten in Nederland die niet door Wijnand Blok zijn begeleid. Gitarist van
o.a. Wim Sonneveld (1970-73), Paul van Vliet, Gerard Cox, van Kooten en de Bie, Martine Bijl, Billy Preston, Karin Bloemen,
radio en T.V. Orkesten, Metropole Orkest, Tonny Eyk, Ruud Bos, Joop Stokkermans, Rob van Kreeveld enz., dan weet je wat van
de gitaar. Dan wil je anderen ook enthousiast maken.
Daarom startte hij een gitaarschool waar nu leerlingen (kinderen
v.a. 6 jr.en volwassenen) uit het hele Gooi studeren. Zijn uitgangspunt is: "Hoe beter de techniek, des te meer gitaarplezier
en hoe meer zelfvertrouwen een kind krijgt op zijn instrument. Natuurlijk ga je uit van het kind dat bij je komt. Soms lijkt
het meer op muziektherapie, met in het begin soms kleine stapjes, maar dat kan ook heel veel waarde hebben."
Benny Ludemann
Benny Ludemann verwierf nationale
bekendheid door zijn 25-jarige samenwerking met wijlen Toon Hermans. In de grote concertzalen van ons land is hij een bekende
verschijning. Hij geeft les in verschillende instrumenten aan diverse conservatoria.
Benny Ludemann studeerde gitaar aan
de conservatoria van Tilburg en Amsterdam. Sinds de jaren zestig heeft hij op het klassieke vlak op freelance basis bij nagenoeg
alle Nederlandse symfonieorkesten gewerkt. Zo maakte hij concertreizen met het Koninklijk Concertgebouworkest naar New York
en reisde hij met het Tango-Rumba orkest 'Malando' door Japan. Hij was een aantal jaren vaste gitarist bij het Metropole Orkest.
Binnen de lichte muziek was hij betrokken bij vele radio- en
tv-opnamen. Vanaf 1972 tot 1997 was Benny Ludemann vaste gitaris/fluitist in het orkest van Toon Hermans. Sinds 1999 is Benny
Ludemann vaste begeleider van Robert Long.
Vanaf half jaren '60 werkt hij als docent gitaar en mandoline bij de gemeentelijke muziekschool te Breda. Naast zijn werkzaamheden
in het theater en het lesgeven houdt hij zich ook sinds jaren bezig met werkzaamheden voor het Nederlands Verbond van Mandolineorkesten.
Sinds 1989 is hij als hoofdvakdocent mandoline
verbonden aan het Conservatorium van Amsterdam. In 1999 volgde ook een aanstelling voor dit vak aan het Fontys Conservatorium. **************************************************************
Benny Ludemann overleden 10 feb 2024 | Zwarte Kat Benny Ludemann is gisteren, 9 feb, op 82-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een val van de trap.
Ludemann wordt
geboren in 1942 te Breda. Hij studeert af aan de conservatoria te Tilburg en Amsterdam. Hij is gitarist, mandolinist, en banjospeler
van vele professionele symfonieorkesten waaronder Het Konijklijk Cocertgebouw Orkest.
Hij speelt in het orkest van Toon
Hermans in verschillende van zijn one-man shows tussen 1972 en 1996 als vaste gitarist, fluitist en mandolinist. Daarnaast
gaat hij ook op toernee met o.a. Robert Long, Conny Stuart en Jenny Arean.
Tot zijn overlijden is Ludemann nog dirigent
bij Mandolineorkest Estrellita.
(Met dank aan Zwarte Kat)
 Robbie Pauwels
Prominent in de Nederlandse jazzwereld.
Maakte deel uit van het Pia Beck trio, dat veelal optrad in de Vliegende Hollander in Scheveningen vanaf 1949. In de zomer
van 1955 was Toon Hermans op zoek naar een modern combo om zijn eerste One Man Show muzikaal te ondersteunen. Hij bezocht
de jazzclub De Vliegende Hollander en vond daar wat hij zocht. Hij engageerde de aanwezige muzikanten, Robbie Pauwels (gitaar),
Tonny Nuesser (drums) en Hans van Rossem (bas) voor f 25. de man per avond. Het eerste moderne cabaretcombo was geboren.
Robbie Pauwels begeleidde Toon Hermans sindsdien voor vele jaren. Kwam met Toon naar Noord Amerika in 1968.
8 Mei, 2005, uit Bob Rigter's dagboek:
...'s Middags naar De La Rue in de Valeriusstraat in Den Haag. Leuke
session met veel bekende muzikanten. Een genoegen om gitarist Robbie Pauwels (72) weer te horen. Still going strong. Even
muzikaal, smaakvol en swingend zoals altijd...
Van de samenwerking tussen Toon en Pauwels is nog iets te zien in het
fotoboek ‘Toon’ uit 1966. Want Pauwels fotografeerde ook. 'Tien jaar lang kiekjes', schreef Hermans in het voorwoord.
'En als we vroegen: Zouden wij eens een foto mogen zien, Robby? was het steevaste antwoord: Moet ze nog ontwikkelen'. Dat
kwam ervan en is het een mooie intieme blik op die periode van Hermans-met-combo. TOON. Voorwoord en tekst Toon Hermans. Foto's van Robbie Pauwels. Rotterdam De Erven
de Wed. J. van Nelle 1966. Robbie Pauwels overleed
eind 2014.
Wim Overgaauw , 1929-1995, overleden 30 November 1995
" Aan al die grote jongens mankeert wel wat , maar ze kunnen tenminste
een melodie spelen . Dat kunnen de gitaristen van tegenwoordig niet . "
Deze uitspraak , afkomstig uit een
interview dat vorig jaar verscheen in het maandblad Jazz Nu , is tekenend voor de jazzgitarist Wim Overgaauw , die vorige
week donderdag op 66-jarige leeftijd in Hilversum overleed. Hij lette heel erg op vakmanschap en was niet gauw van iets kapot
.
| Foto: Wouter van Gool |
|
| Het Wessel Ilcken Combo: Wim Overgaauw, midden. Rechts Rita Reys. |
Het spel van de beroemde Django Reinhardt bijvoorbeeld vond hij ' maar
niks ' of weinig meer dan ' zigeuner-bluf ' . De eerste Nederlandse gitarist die hij opmerkte was de cabaret-specialist
Jan Blok, die , zes jaar ouder dan Overgaauw , afgelopen donderdag eveneens overleed . De eerste die naar zijn mening
beter speelde dan hijzelf was de Amerikaan Jimmy Raney die hij in de jaren vijftig in Duitsland hoorde . Pas door
hem besloot Overgaauw , die toen al tien jaar in het vak zat , als gitarist maar ook als zanger , ' als een gek ' te
gaan studeren . Zijn eerste prijs ontving hij in '55 samen met onder anderen bassist Ruud Jacobs op een Jazzconcours
in Scheveningen : een heus herdenkinsgstegeltje . De
muzikale vriendschap met Ruud en broer Pim Jacobs plus diens eega Rita Reys beklijfde en leidde tot een samenwerking
die vijftien jaar duurde . Met als resultaat een stapel lp's plus een aantal tv-beelden in zwart-wit die onveranderlijk hetzelfde
beeld laten zien : Pim Jacobs grijnzend , broer Ruud sierlijk plukkend en Overgaauw introvert voorovergebogen over zijn gitaar
. Een man die zijn werk deed zonder enige franje : er stond toch niet in zijn contract dat hij ook nog moest lachen ? Ook
in het winnen van een Edison in '72 voor zijn in het vakblad Jazzwereld afgekraakte lp Don't Disturb , zag hij geen reden
tot juichen , zeker achteraf niet . " Charles Aznavour die voor mij zat , kreeg veertigduizend gulden en de man na mij
twintigduizend . Ik zou vijfhonderd gulden krijgen.
Toen werd ik 's middags opgebeld of ik het niet voor honderd
minder kon doen . En daar ging nog belasting af ook ". Wim Overgaauw dook onder in de studio's waar hij speelde ' in
een stuk of dertig orkesten ' zonder er merkbaar vrolijker van te worden . Ook het feit dat hij als jazzgitarist steevast
met een enorme voorsprong elke populariteitsverkiezing won kon hem nauwelijks beroeren, er was eenvoudigweg geen concurrentie.
Soms liet hij zich verleiden tot een ' cutting contest ' met andere gitaristen, met Eef Albers en Jan Kuiper als
sterkste partners. Zelfs het ' drumbeest ' Han Bennink ging hij een paar keer te lijf . Het opleiden van jonge gitaristen
vergde de laatste tien jaar het meest van Overgaauws tijd . En niet zonder succes , gezien de overwinning van zijn leerling
Jesse van Ruller , een melodicus bij uitstek , tijdens het recente Thelonious Monk-concours in de Amerikaanse hoofdstad Washington
.
Zo had hij met de dood op zijn hielen toch nog iets om over te juichen .
Wim Overgaauw trof het lot dat vele pioniers treft: ze leven in een niemandsland,
ze werken als paarden en zijn hoogstens bij vlagen even gelukkig.
(NH 1995-12-06)
Jan (Johannes Bernardus) Blok (21 Juli 1894 - 4 Januari 1964) Acteur. Wordt wel eens verward, in de archieven van het Nederlands Theater Instituut, met Jan Blok,
de gitarist.
Jan Blok overleden. vrijdag. 23 juni 2006
In zijn woonplaats Kloetinge is donderdag de Zeeuwse rock & rollpionier
Jan Blok overleden. Hij is 62 jaar oud geworden.
Jan Blok
(geboren in Kruiningen) stond aan de wieg van de Zeeuwse rock & roll. Hij richtte in het begin van de jaren zestig het
bandje The Rockin' Devils op. Hij speelde met talloze grootheden uit de rock & roll-geschiedenis. De laatste jaren ging
het niet goed met hem en kampte hij met een slechte gezondheid. In 2005 verscheen zijn laatste CD "Nature".
(Jan Kok over de muzikale erfenis van Jan Blok
in het Double Dutch programma, 11 Jan. 2014)
Terug naar boven...
|
| Meer... |
|
